ZdroweRady.pl Warto wiedzieć Na czym polega diagnostyka POChP?

Na czym polega diagnostyka POChP?


Mężczyzna ze zdiagnozowaną chorą POChP

POChP, czyli Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc, jest jedną z najpoważniejszych chorób układu oddechowego. Najczęściej diagnozuje się ją u osób po 40. roku życia, które były długotrwale narażone na szkodliwe czynniki środowiskowe (m.in. pyły, gazy oraz dym tytoniowy). Pojawiające się z czasem objawy choroby wymagają skonsultowania się z lekarzem POZ, co może dać początek szczegółowej diagnostyce POChP. W naszym artykule wyjaśniamy, jakie badania przeprowadza się w celu potwierdzenia lub wykluczenia choroby.

Zwróć uwagę na te objawy

WHO szacuje, że w perspektywie dekady liczba zgonów spowodowanych POChP może wzrosnąć nawet o 30%. Z kolei do 2030 roku Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może stać się trzecią najczęstszą przyczyną umieralności.

Głównym problemem związanym z tą chorobą pozostaje późna diagnostyka POChP. Specyfiką Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc jest to, że choroba przez długi czas – nawet latami – może nie dawać żadnych objawów lub są to objawy nieswoiste. Przez to wiele osób znajdujących się w grupie ryzyka POChP zgłasza się do lekarza już na bardzo późnym etapie zaawansowania choroby.

To warto wiedzieć:

POChP to choroba wywołana stanem zapalnym w układzie oddechowym. Prowadzi do nieodwracalnego zwężenia dróg oddechowych i tym samym do chronicznego niedotlenienia organizmu.

Każda osoba, która ma powyżej 40 lat, pali lub paliła wyroby tytoniowe, mieszka w regionie o niskiej jakości powietrza lub pracuje w warunkach wysokiego zapylenia (np. górnicy, hutnicy, rolnicy, sprzątaczki, pracownicy budowlani), powinna zwrócić uwagę na takie objawy, jak:

  • Przewlekły kaszel– w przebiegu POChP może występować długotrwały kaszel, utrzymujący się w ciągu dnia i nasilający pod wpływem czynników drażniących, m.in. pyłów, gazów i dymu tytoniowego;
  • Duszność– trudności ze złapaniem tchu, szczególnie u osoby młodej, która wcześniej nie narzekała na kondycję, mogą sugerować POChP i wymagają skonsultowania się z lekarzem;
  • Odkrztuszanie plwociny– czyli gęstej wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze. Jeśli w plwocinie znajdują się ślady krwi, to należy to pilnie skonsultować z lekarzem;
  • Obniżona tolerancja wysiłku– męczliwość, wolna regeneracja po wysiłku, awersja do sportu czy męczenie się podczas wykonywania prostych czynności (np. ubierania) również mogą wskazywać na POChP;

Jeśli masz takie objawy i utrzymują się one od dłuższego czasu, a wręcz się nasilają, to jest to wyraźny sygnał, że czas pomyśleć o poddaniu się diagnostyce POChP. Zacznij od wizyty u lekarza POZ, który zadecyduje, czy wskazane jest skierowanie Cię do poradni pulmonologicznej.

Podstawą diagnostyki POChP jest spirometria

Spirometria, czyli badanie spirometryczne, to najważniejszy etap diagnozowania Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc. Jest to badanie nieinwazyjne, które ma na celu m.in. określenie wskaźnika FEV1 (objętości powietrza wydmuchanego w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu) oraz m.in. wskaźnika FVC (natężonej pojemności życiowej płuc).

Spirometria polega na wdmuchiwaniu całego powietrza zgromadzonego w płucach do aparatu diagnostycznego (spirometru) za pośrednictwem specjalnego ustnika. Badana osoba jest do tego przez cały czas motywowana przez personel medyczny, aby uzyskać miarodajne wyniki badania.

Rezultat spirometrii analizuje lekarz pulmonolog. Specjalista może zauważyć m.in. obecność utrwalonego zwężenia oskrzeli, co może być podstawą do rozpoznania Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc u pacjenta.

Pozostałe badania diagnostyczne

POChP to choroba ogólnoustrojowa, która rzutuje na wszystkie funkcje życiowe – przede wszystkim na układ oddechowy i sercowo-naczyniowy. Stąd w ramach diagnostyki POChP przeprowadza się również szereg innych specjalistycznych badań, które pozwalają m.in. ocenić kondycję mięśnia sercowego.

Mowa o takich badaniach, jak:

  • RTG klatki piersiowej,
  • echo serca,
  • EKG,
  • badanie czynnościowe układu oddechowego (pletyzmografia),
  • gazometria z pulsoksymetrią,
  • ergospirometria (tzw. próba wysiłkowa).

Jeśli diagnostyka POChP potwierdzi chorobę u pacjenta, to zostanie mu zaproponowane właściwe leczenie. Pamiętajmy, że POChP nie można wyleczyć, ponieważ choroba prowadzi do nieodwracalnych zmian w drogach oddechowych.

Celem leczenia jest złagodzenie objawów choroby i tym samym danie chorej osobie szansy na samodzielne funkcjonowanie i zachowanie relatywnie dobrego komfortu życia.

O Przewlekłej Obturacyjnej Chorobie Płuc czytaj też na stronie internetowej https://oddychajmy.pl.

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.